Nakon ustaško-domobransko-nemačke ofanzive i zločina počinjenih tokom jula 1942. nad srpskim civilima Kozare i Potkozarja, te borbe protiv srpskih ustanika okupljenih u NOV i POJ, usledila je nova ofanziva.

Hrvatsko -nemačke snage su tokom avgusta i septembra 1942. godine utvrdile liniju fronta koja se protezala od Bosanskog Novog do sela Vrhpolja (tad u sastavu Ključa, danas Sanskog Mosta). Kopane su neprekidne linije rovova isprepletenih bodljikavom žicom, osigurane minama i zvoncima za uzbunu. Jače odbrambene tačke te linije bila su utvrđena muslimanska i hrvatska sela. Na području Suhače je neprekidna linija rovova išla od Suhače, preko Table i Pivnice do Hozića kamena.

Srpska sela koja su se nalazila u blizine pomenute linije bila su paljena i pljačkana. Najviše su stradala sela Sreza Bosanski Novi: Maslovare, Crna Rijeka, Sokolište i Radomirovac i Sreza Prijedor: Ravska i Miska Glava. U tim selima spaljene su 192 kuće i 707 pomoćnih objekata. Pored ustaša su u ovim zločinima učestvovali i civili iz hrvatskih i muslimanskih sela, „koji su svesrdno zagrlili ustašku vlast“.

Jedan od poslednjih većih napada neprijatelja na području Podgrmeča, u Bosanskonovskom srezu, bilo je spaljivanje sela Srpski Agići(nekada su se zvali Srpski i Muslimanski Agići, danas se zovu Donji i Gornji Agići). Srpske ustaničke snage, u jačini jedne čete, morale su se povući pred jačim hrvatskim snagama.

[Fotografija : Ustaše iz logora Stara Gradiška 11. septembra 1942. godine izvršile su pokolj u selu Dragelji kod Bosanske Gradiške i ubili 50 osoba među kojima i 20 dece]

IZVOR: MUZEJ ŽRTAVA GENOCIDA