19 septembra upravo kod Topole užasa hrvatske snage pokušale su da u drugom naletu završe zadatak koji su dogovorile sa snagama NATO pakta i Ričardom Holbrukom. „Logički posmatrano nakon počinjenog napada 18. septembra u pravcu Kozarske Dubice nastojanja su bila da se aktivira pomoćni pravac napada hrvatskih snaga i da se tako širi front i uspjeh u pogledu zauzimanja teritorije. Međutim, 18. septembra im to nije pošlo za rukom zato što smo pravilnim odabirom ciljeva u njihovom borbenom rasporedu desetkovali jedinicu koja je trebalo da eksploatiše uspjeh izviđačko-diverzantske jedinice na ovom pravcu. Po našim informacijama tri sata vozila iz Jasenovca do Novske nisu mogla da komuniciraju od ranjenih i poginulih u tom pravcu što dovoljno govori o veličini zločina koji je počinjen samo u par sati. Onda su oni po starom dobrom običaju cisternama opralii i očistili tragove i u toku noći doveli drugu jedinicu koja je bila stavljena u funkciju. Nakon toga je uslijedio napad 19. septembra na ovom pravcu, odnosno pokušaj da se opere savjest pred Holbrukom ili pred moćnicima koji su im osmislili napad 1995. godine“.
Uništili smo im amfibiju koja je prevozila 24 njihova specijalnoobučena vojnika, tačnije obučena da izvrše izviđačko-diverzantske aktivnosti. Tu grupu smo uništili i za sva vremena osvijetlili njihove namjere i stvorili pretpostavke da kasnijom konsultacijom snaga u potpunosti stabilizujemo front na ovom pravcu, pa čak i da pomognemo našim susjedima na zapadnom i južnom dijelu fronta.